ਅਸੀਂ ਤੁਰਦੇ ਰਹੇ ਬਿਨਾ ਮੰਜਿਲ ਤੋ , ਮੰਜਿਲ ਖੜੀ ਸੀ ਲੈਮਾ ਰਾਹ ਬਣ ਕੈ
, ਜਿਨਾ ਰਾਹਾ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਨੇ ਯਾਦਾ ਸਾਡੀਆ, ਓਥੇ ਖਡੇ ਰਹਾਨ੍ਗੇ ਰੁਖ ਵੀ ਗਵਾ ਬਣ ਕੇ ,
ਦੋਸਤਾ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਗੁਜ਼ਰ ਗੀ , ਯਾਦਾ ਰਲਿਆ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਸ਼ਾਹ ਬਣ ਕੇ ,
ਡੁਬਦੀ ਨਾ ਬੇੜੀ ਕੰਡੇ ਤੇ ਆ ਕੇ , ਜੇ ਬੈਠਦੇ ਅਸੀਂ ਖੁਦ ਮਲਾ ਬਣ ਕੇ ,
ਜਦ ਸੋਚਨ ਗੇ ਕਦੀ ਓਹ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਅਸੀਂ ਤਾ ਪਏ ਹੋਬਾਗੇ ਕੀਤੇ ਸਵਾ ਬਣਕੇ
No comments:
Post a Comment